Ceropegia Variegata

Mówią o mnie „Sznur serc”. Ale to tylko pierwsze wrażenie. W rzeczywistości jestem nie tylko ładna i romantyczna, ale szybka, konkretna i nie do zatrzymania.

🌿 Ceropegia woodii variegata – zapamiętaj to imię, bo jeśli raz mnie zobaczysz, ciężko będzie Ci o mnie zapomnieć.

Szczególnie, że jestem jedną z najbardziej pożądanych odmian ceropegii, którą możesz sam "kolorować".

W słońcu jestem pastelowo-różowa, a kiedy postawisz mnie dalej od okna, przybieram szaro-zielone odcienie z białymi brzegami – a różowe pozostają jedynie moje spody liści.

Ja mam bulwy. To z nich wyrastają moje długie, poplątane pędy – a każdy liść to małe marmurkowe serce.

Rosnę naprawdę szybko. Zrób mi trochę miejsca, a za kilka tygodni będę już zwisać z półki, oplatać regał i zahaczać o klamki.

A jak mnie przytniesz – jeszcze lepiej. Wtedy moje listki stają się grubsze, zagęszczam się i wypuszczam nowe ogonki jak opętana.


Skąd się wzięłam?

Mam afrykańskie korzenie – dosłownie.

W naturze rosnę na południu kontynentu, często wśród skał i suchych zboczy.

Tam nauczyłam się gospodarować wodą, tworzyć bulwy i radzić sobie bez nadopiekuńczego podlewania.

 

Z tych moich bulw – nie tylko podziemnych, ale i tych na łodygach – możesz łatwo mnie rozmnożyć.

Wystarczy odciąć, ukorzenić i gotowe.

Idealna roślina do dzielenia się z innymi roślinomaniakami.

 

Ale zaskoczę Cię jeszcze czymś. Moje kwiaty.

Jeśli myślisz, że kwitnę niepozornie – spójrz jeszcze raz.

Moje kwiaty mają kształt miniaturowych latarenek i nie wyglądają tak bez powodu.

To sprytna pułapka – ale spokojnie, nie jestem mięsożerna.

W naturalnych warunkach przyciągam małe muszki zapachem, a potem chwilowo „zatrzymuję” je w środku – specjalne włoski kierują je w głąb, żeby zebrały lub zostawiły pyłek.

Po kilku godzinach pozwalam im odlecieć.

 

Po co to robię?

Bo nie liczę na wiatr. Moje zapylenie to misja specjalna.

Każda wizyta zapylacza to inwestycja w przyszłość – a ta „pułapka” zwiększa szansę, że pyłek trafi dokładnie tam, gdzie trzeba.

To nie przypadek – to precyzyjnie zaprojektowany plan przetrwania.

Nie potrzebuję wiele:

– Jasne miejsce (w zasadzie to półcieniste stanowiska też akceptuję, ale wtedy nie rumienię się tak bardzo)

– Podlewanie dopiero, kiedy moje podłoże dobrze przeschnie – a kiedy będę już na skraju wytrzymałości, pokażę Ci to poprzez marszczenie liści (najlepiej widać to na spodach)

– I najważniejsze, czyli podstawa każdej łatwej w uprawie rośliny – odpowiednie podłoże.

 

Potrzebuję lekkiego, mineralnego podłoża z dużą ilością kamienistej frakcji.

Znajdziesz takie w zakładce Podłoża – "Podłoże do roślin afrykańskich"

Na zdjęciach wyglądam nieźle, ale na żywo robię większe wrażenie. Jeśli wpadłam Ci w oko aktualnie jestem dostępna w rozmiarze L doniczka o średnicy 14 cm - gotowa do przeprowadzki